του Νικόλα Γεωργιακώδη
Ξυπνάμε, καθόμαστε να πιούμε καφέ, καθόμαστε στο αυτοκίνητο, για να πάμε και να κάτσουμε στη δουλειά. Καθόμαστε στον δρόμο της επιστροφής από την δουλειά, για να κάτσουμε στο σπίτι και να κοιμηθούμε. Μια παραδοσιακή ημέρα του μέσου Έλληνα πολίτη. Που είναι το κακό; Θα αναρωτηθείτε.
Τα… πάθη της καθιστικής ζωής
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι συμβαίνει στον οργανισμό μας από την στιγμή που καθόμαστε; Αρχικά, η δραστηριότητα των μυών επιβραδύνεται και ο βασικός μεταβολικός ρυθμός, οι θερμίδες δηλαδή που «καίμε» χωρίς να κάνουμε απολύτως τίποτα, «πέφτει» στην μία θερμίδα ανά λεπτό. Αν ο αριθμός δεν σας λέει και πολλά, αναλογιστείτε ότι αυτό είναι περίπου το ένα τρίτο από τις θερμίδες που θα καταναλώναμε με απλό περπάτημα.
Μία εβδομάδα περίπου καθιστικής ζωής (δηλαδή παραπάνω από έξι ώρες «καθισιό» την ημέρα) είναι αρκετές για το σώμα μας έτσι ώστε να αρχίσει να αυξάνει τον αριθμό των τριγλυκεριδίων στο αίμα, την «κακή» χοληστερόλη και την αντίσταση στην ινσουλίνη. Δηλαδή ενώ παράγουμε ινσουλίνη, τα κύτταρά μας δεν την χρησιμοποιούν αποτελεσματικά και δεν την αφομοιώνουν. Η «αντίσταση» αυτή σε συνδυασμό με την κακή διατροφή, μπορεί να οδηγήσει σε διαβήτη τύπου ΙΙ.
Μετά από δύο εβδομάδες καθιστικής ζωής, οι μύες ατροφούν και η μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου μειώνεται δραματικά. Τι είναι η μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου; Πρόκειται για έναν δείκτη συνώνυμο με την αντοχή μας. Η μείωση της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου είναι αυτή που μας κάνει να λαχανιάζουμε όταν ανεβαίνουμε σκάλες και να κουραζόμαστε εύκολα ακόμα και αν χρειαστεί να τρέξουμε για λίγα μέτρα.
Και αν θεωρείτε ότι σε περίπτωση που ασκείστε συστηματικά τα παραπάνω δεν σας επηρεάζουν, οφείλουμε να σας ενημερώσουμε για τα κακά μαντάτα: οι παραπάνω αλλαγές στον οργανισμό γίνονται τόσο σε αυτούς που δεν έχουν ασκηθεί ποτέ τους, όσο και σε αυτούς οι οποίοι κάνουν κάποια μορφή άσκησης σε καθημερινή βάση.
Μάλιστα, οι αλλαγές σε όσους ανήκουν στην δεύτερη κατηγορία, ιδιαίτερα όσον αφορά την μείωση της μυϊκής μάζας και κατ’ επέκταση του μεταβολισμού είναι ακόμα μεγαλύτερες, καθώς ο οργανισμός μειώνει το ποσοστό του λίπους το οποίο χρησιμοποιεί σε κατάσταση ηρεμίας και αυξάνει το ποσοστό των υδατανθράκων. Αποτέλεσμα, το λίπος «κατακάθεται» και η λιπώδης μάζα αυξάνεται.
Οι επιπτώσεις στο μυοσκελετικό σύστημα Λέγοντας «μυοσκελετικό σύστημα» εννοούμε το σύνολο των οστών και των μυών που περιλαμβάνει το σώμα μας και, όπως ίσως θα ξέρετε από πρώτο χέρι αν δουλεύετε σε υπολογιστή, η καθιστική ζωή και ιδιαίτερα στο γραφείο έχει σοβαρές επιπτώσεις και σε αυτό.
Πρώτη και πιο δημοφιλής το αυχενικό σύνδρομο. Όπως αναφέρει η κ. Σοφία Κετσετζόγλου, Φυσικοθεραπεύτρια, η συγκεκριμένη πάθηση «οφείλεται μεταξύ άλλων και στην κακή στάση του σώματος, αποτέλεσμα της πολύωρης εργασίας στην καρέκλα, η οποία συμβάλλει στην εμφάνιση αυτού του συνδρόμου, αφού επιφέρει κακή δυναμική λειτουργία μεταξύ των σπονδύλων, οι οποίοι δεν κινούνται φυσιολογικά». Επίσης, άμεση συνέπεια των πόνων που εμφανίζονται στην πλάτη από το πολύωρο κάθισμα, είναι οι χρόνιοι πόνοι στην περιοχή του κόκκυγα και στα γόνατα.
«Οι μεσήλικες που κάνουν καθιστική ζωή έχουν συχνά μυϊκές κράμπες, δυσκαμψία σε μικρές και μεγάλες αρθρώσεις, αυχεναλγίες και αυχενικά σύνδρομα ενώ αυξάνεται σημαντικά η πιθανότητα εμφάνισης αρθρίτιδας. Ο κίνδυνος κατάγματος αυξάνεται εξίσου σημαντικά, μιας και τα οστά θέλουν κίνηση και φόρτιση για να μπορέσουν να «κρατήσουν» ασβέστιο και να αντέξουν στις δοκιμασίες στις οποίες τα υποβάλλουμε στην καθημερινότητα», επισημαίνει ο κ. Σταύρος Αλευρογιάννης, Ορθοπαιδικός και Αθλίατρος.
ΠΗΓΗ:http://www.in2life.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου