Γιατί οι χημειοθεραπείες δεν είναι αποτελεσματικές;;;

Γιατί σπαταλούνται τόσα χρήματα στις χημειοθεραπείες, αφού δεν είναι αποτελεσματικές;

Η συμβατική ιατρική στον τομέα της θεραπείας του καρκίνου δεν έχει αποτέλεσμα, γιατί;

Στους ασθενείς που πάσχουν σήμερα από καρκίνο του πνεύμονα, του μαστού, του προστάτη ή του εντέρου, χορηγούνται ολοένα και πιο περίπλοκα και δαπανηρά κυτταροτοξικά σκευάσματα χημειοθεραπείας, χωρίς παρόλα αυτά, να μειώνεται το ποσοστό της θνησιμότητας των ασθενών, σύμφωνα με τις επίσημες επιδημιολογικές στατιστικές μελέτες.

Η θνησιμότητα των ασθενών που παίρνουν τοξική χημειοθεραπεία είναι της τάξης του …95%.Τα τελευταία χρόνια, όλο και πιο σύγχρονες χημειοθεραπείες εμφανίζονται, υποσχόμενες την ποθητή επιμήκυνση του προσδοκούμενου ορίου ζωής…

Η συστηματική χρήση χημειοθεραπείας, ειδικά σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού μπορεί να ευθύνεται για την μείωση των ποσοστών επιβίωσης που παρατηρούμε τις τελευταίες δεκαετίες, ισχυρίζονται κάποιοι γιατροί. Γιατί, όμως επιμένει το ιατρικό σύστημα στη χορήγηση χημειοθεραπείας στις ασθενείς αυτές;

Η ιστορία της χημειοθεραπείας ξεκινά από το 1942 στις ΗΠΑ, όταν ένας απελπισμένος ασθενής που υπέφερε από λεμφοσάρκωμα σε προχωρημένο στάδιο, δέχτηκε να δοκιμάσει τη χρήση «αερίου μουστάρδας» (mustard gas). Ως εκ θαύματος, ο όγκος εξαφανίστηκε, άσχετα που μετά από τρεις μήνες πέθανε και ο ασθενής…

---

Πώς θεραπεύει η χημειοθεραπεία;Τα κυτταροτοξικά σκευάσματα χειραγωγούν ποικιλοτρόπως τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Εφόσον τα κύτταρα ενός όγκου πολλαπλασιάζονται πολύ γρηγορότερα από τα κοινά κύτταρα, οι όγκοι ανταποκρίνονται πιο άμεσα στη χημειοθεραπεία και συρρικνώνονται. Παράλληλα, όμως, καταστρέφονται και άλλα υγιή κύτταρα, ιδιαίτερα αυτά που πολλαπλασιάζονται γρήγορα, όπως είναι αυτά που κατασκευάζουν το αίμα μέσα στον μυελό των οστών…

Τι επίδραση έχουν τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα στον ανθρώπινο οργανισμό;Οι ασθενείς με τη χημειοθεραπεία, λέγεται ότι, κυριολεκτικά περνούν ζωντανοί μέσα από τη κόλαση. Χάνουν τα μαλλιά και την όρεξή τους, έχουν διάρροια και εμετό, χάνουν όλη την ενέργειά τους και παθαίνουν κάθε είδους μολύνσεις για να πεθάνουν στο τέλος χωρίς καμιά αξιοπρέπεια.

Δειλά-δειλά άρχισαν να εμφανίζονται αντιρρήσεις από τη μεριά κάποιων  γιατρών...

Ο επιδημιολόγος Άμπελ από το Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης διαπίστωσε το 1995 σοκαρισμένος, μετά από μελέτη χιλιάδων ιατρικών δημοσιεύσεων πάνω στη χημειοθεραπεία , ότι για τους περισσότερους καρκίνους, δεν υπάρχει καμιά απόδειξη ότι η χημειοθεραπευτική αγωγή –ιδιαίτερα η πολύ δημοφιλής υπερδοσολογία- μπορεί να επιμηκύνει ή να καλυτερεύσει την ποιότητα ζωής ενός ασθενούς.

Τα φάρμακα αυξάνονται, αλλά το όριο ζωής των ασθενών όχι… Για παράδειγμα, ενώ το 1970 υπήρχαν μόνο πέντε εγκεκριμένα κυτταροτοξικά παρασκευάσματα στην αγορά, στη δεκαετία του 90 μετρούσαμε τουλάχιστον εικοσιπέντε. Όσο για τα ποσοστά επιβίωσης από τον καρκίνο, αυτά παρουσιάζονται σε στατιστικές μελέτες αμφισβητούμενης αξιοπιστίας, αλλά είναι πολύ μικρά... Ένας κατά προσέγγιση  υπολογισμός του συνόλου των θανάτων από καρκίνο, μετά την χορήγηση χημειοθεραπείας στους ασθενείς, τα τελευταία 30 χρόνια, ανέρχεται στον απίστευτο αριθμό των 2 δις, δηλαδή, το ¼ του συνολικού πληθυσμού της γης!

Η χορήγηση χημειοθεραπείας δεν έχει κανένα απολύτως θετικό αποτέλεσμα, τόσο στη βελτίωση της ποιότητας ζωής, όσο και στα ποσοστά επιβίωσης του ασθενούς. Τότε γιατί χρησιμοποιείται;

Ο γιατρός Ryke Geerd Hamer ιδρυτής της θεωρίας της Νέας Ιατρικής, που ειδικεύτηκε στην ειδική παθολογία και στην ακτινολογία και ολοκλήρωσε σπουδές φυσικής και θεολογίας, έχασε το γιο του σε μια αλπική λίμνη, όταν έπεσε νεκρός από μια αδέσποτη σφαίρα ενός κυνηγού. Μερικούς μήνες μετά, ο Χάμερ παρουσίασε καρκίνο στους όρχεις. Άρχισε τότε να υποψιάζεται ότι η αρρώστια του σχετιζόταν κάπως με τον χαμό του γιου του. Και αυτό ήταν η απαρχή μιας τεράστιας επιστημονικής ανακάλυψης!Άρχισε να δουλεύει πυρετωδώς συγκρίνοντας τις εκατοντάδες περιπτώσεις του αρχείου των ασθενών στην κλινική του, μέχρι που διαπίστωσε ότι σε όλες, μα όλες τις περιπτώσεις, ο καρκίνος εμφανιζόταν μετά από κάποιο συναισθηματικό-βιολογικό σοκ, που το ονόμασε Σύνδρομο Ντερκ Χάμερ (Dirk Hamer Syndrom- DHS).Το 1981 δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο θέτοντας τις βάσεις για μια Νέα Ιατρική που έχει φέρει τα πάνω –κάτω στην αντίληψη και αντιμετώπιση του καρκίνου και γενικά, όλων των ασθενειών.

Με λίγα λόγια, ο Χάμερ βεβαιώνει ότι κάθε καρκίνος προέρχεται από ένα ψυχικό σοκ, το οποίο βιώνεται από τον άνθρωπο δραματικά, συγκρουσιακά και μοναχικά. Τη στιγμή εκείνη, εμφανίζεται στον εγκέφαλο μια αλλοίωση, ορατή στον αξονικό τομογράφο ως εστία ομόκεντρων κύκλων, που την ονόμασε Εστία Χάμερ. Ανάλογα με το συγκεκριμένο σημείο του εγκεφάλου που εμφανίζεται η Εστία Χάμερ, αρχίζει να σχηματίζεται καρκινικός όγκος στο αντίστοιχο όργανο του σώματος. Κατ’ αυτό τον τρόπο, η ασθένεια εμφανίζεται ταυτόχρονα στα τρία επίπεδα: ψυχής- εγκεφάλου-οργάνου, που πρέπει να θεωρούνται σαν ενιαίο σύνολο.

Η Νέα Ιατρική του Ντ. Χάμε είναι μια ολιστική προσέγγιση του ανθρώπου, όπου η «ασθένεια» δεν θεωρείται μια παρέκκλιση από την κανονικότητα, αλλά μέρος μια λογικής και προγραμματισμένης βιολογικά διαδικασίας προσαρμογής του οργανισμού στις εξωτερικές συνθήκες. Οι αρρώστιες δε είναι πια κακόβουλες «βλάβες» της ανθρώπινης μηχανής, αλλά ειδικά βιολογικά προγράμματα αποκατάστασής της. Ο καρκίνος για παράδειγμα, εμφανίζεται σαν αποτέλεσμα μιας δραματικής ψυχικής ρήξης και ο ίδιος ο οργανισμός έχει την ικανότητα, αν δεν τον διαλύσουμε με την χημειοθεραπεία και αν κατανοήσουμε το περιεχόμενο της ρήξης και την επιλύσουμε,να αυτοθεραπευθεί σε ένα ποσοστό 95%!

Η αυτοθεραπεία στον καρκίνο είναι δυνατή...

«Ου δώσω δε ουδέ φάρμακον ουδενί αιτηθείς θανάσιμον», αναφέρει ο όρκος του Ιπποκράτη, κάτι που σημαίνει «αν μου ζητήσουν θανατηφόρο φάρμακο, σε κανέναν δεν θα δώσω».

Εδώ και τουλάχιστον 10 χρόνια, ο Τύπος –έντυπος και ηλεκτρονικός– βρίθει δημοσιευμάτων για «οικονομικά σκάνδαλα» που αφορούν τα ογκολογικά φάρμακα, οι συνταγογραφήσεις των οποίων έχουν εκτοξευθεί στα ύψη. Αξιοσημείωτο είναι, ωστόσο, το γεγονός ότι ποτέ έως σήμερα δεν δημοσιεύτηκε μια χρηματοοικονομική μελέτη που να δείχνει το όφελος της χορήγησης των διαφόρων αντινεοπλασματικών φαρμάκων, τόσο για την επιβίωση των ασθενών όσο και για τη βελτίωση της ποιότητας ζωή τους.

Μέσα σε αυτό το σκηνικό, οι Ογκολογικές Ερευνητικές Ομάδες, που αναπτύχθηκαν στον ελληνικό χώρο από το 2002 και μετά, φαίνεται πως έχουν κεντρικό ρόλο. Πρόκειται για ένα δίκτυο από Παθολογικές-Ογκολογικές, Παθολογικές- Πνευμονολογικές και άλλες κλινικές, σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, οι οποίες χρησιμοποιούν «προσυμφωνημένα κοινά πρωτόκολλα θεραπείας» για διάφορους τύπους καρκίνου, με στόχο «τη συλλογή και ανάλυση των κλινικών στοιχείων και την παραγωγή νέας γνώσης και προώθησης της θεραπείας κατά του καρκίνου». 

Αδιαμφισβήτητα και με αποδείξεις, τα χρήματα των πρωτοκόλλων, εγκεκριμένων και μη από τον ΕΟΦ, έχουν χρεωθεί στο Ελληνικό Δημόσιο, με ή χωρίς την συγκατάθεση των ασθενών.

Άλλες φορές οι ασθενείς παραπλανόνται και άλλες δεν γνωρίζουν τίποτε ή έχουν πλαστογραφηθεί οι συγκαταθέσεις τους.

Αν κάποιος που γνωρίζει, μελετήσει τις ανακοινώσεις των Ογκολογικών Ερευνητικών Ομάδων για την πορεία των κλινικών δοκιμών που διεξάγουν, θα δει ότι εφαρμόζονται σχήματα χιλιάδων ευρώ, χωρίς να έχει εφαρμοστεί εξατομικευμένη θεραπεία.Σε κάποιες περιπτώσεις εφαρμόζονται ακόμα και πειραματικές δοκιμές σε ιάσιμους καρκίνους! Ωστόσο, τα κριτήρια ένταξης σε αυτά τα σχήματα δεν εφαρμόζονται, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότερες από αυτές τις κλινικές δοκιμές δεν έχουν επιτυχία και κλείνουν μη δείχνοντας όφελος.
Είναι άραγε τυχαία η δίωξη και ο αφανισμός των γιατρών που δεν θέλουν να μετέχουν στο κύκλωμα;, όπως ο Δρ Χάμερ;
ΠΗΓΗ:http://www.emedi.gr